⚘🕊V.B.T-പ്രഭാത വന്ദനം⚘🕊
🔱🔱🔥🅥🔥🅑🔥🅣🔥🔱🔱
പ്രിയ വായനക്കാർക്ക് നല്ലൊരു ദിവസം പ്രഭാത വന്ദനത്തിലൂടെ ആശംസിക്കുന്നു
💐💐💐
നമ്മള് ജീവിതത്തില് ഒരു നല്ല കാര്യം അനുഷ്ഠിക്കാന് തുടങ്ങിയാല്, അനേകം ഗുണങ്ങള് സ്വാഭാവികമായും നമ്മില് വന്നുചേരും
ചിത്രരചനയ്ക്ക് ഒന്നാം സമ്മാനം ലഭിച്ച ഒരു മോളുടെ കഥ മക്കള്ക്ക് അറിയാമോ? ആ മകള്ക്ക് സമ്മാനമായി ലഭിച്ചത് ഒരു തൂക്കുവിളക്കായിരുന്നു. സ്ഫടികത്തില് നിര്മ്മിച്ച്, ചിത്രപ്പണികള് ചെയ്ത ഒരു തൂക്കു വിളക്ക്. അവര് അത് സ്വീകരണമുറിയില് തൂക്കിയിട്ടു. അതിന്റെ സൗന്ദര്യം നോക്കി നില്ക്കുമ്പോഴാണവര് ഭിത്തിയില് പെയിന്റൊക്കെ ഇളകിക്കിടക്കുന്നത് കണ്ടത്. എന്തോ ഒരു അഭംഗി. അവര് മുറിയിലാകെ പെയിന്റെടിക്കാന് തീരുമാനിച്ചു. പെയിന്റെടിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ജന്നല് കര്ട്ടന് മുഴുവന് അഴുക്കാണെന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചത്. ഉടനെ അവയൊക്കെ കഴുകിയിട്ടു. പിന്നെ നിലത്തു വിരിച്ചിരിക്കുന്ന കമ്പളത്തിലെ ചെളി കണ്ടുപിടിച്ച് അതു മാറ്റി പുതിയ ഒരെണ്ണം വിരിച്ചു. അവസാനം അതൊരു പുതിയ മുറിപോലെയായി. ഒരു നല്ല വിളക്കു തൂക്കിയിട്ടതില് തുടങ്ങിയതാണ്. അതു മുറിയെ ആകെ വൃത്തിയിലേക്ക് നയിച്ചു. അതുപോലെ നമ്മള് ജീവിതത്തില് ഒരു നല്ല കാര്യം അനുഷ്ഠിക്കാന് തുടങ്ങിയാല്, അനേകം ഗുണങ്ങള് സ്വാഭാവികമായും നമ്മില് വന്നുചേരും പിന്നീടുള്ളത് ഒരു പുനര്ജന്മമായിരിക്കും. കാരണം ഈശ്വരന് എന്നത് എല്ലാ സദ്ഗുണങ്ങളുടെയും ആകെത്തുകയാണ്. ഈശ്വരന്റെ അടുത്തേക്ക് നമ്മള് ഒരടിവെച്ചാല് അവിടുന്ന് ഇങ്ങോട്ട് ആറടിവെക്കും. ഇതിന്റെ അര്ത്ഥം ഈശ്വരന് ദൂരത്താണന്നല്ല. സദ്ഗുണങ്ങളെ ഉള്ക്കൊണ്ടാല് ഈശ്വരനെ ഉള്ക്കൊണ്ടു എന്നാണ്. നമ്മള്ചെയ്യുന്ന ഒരു നല്ല കാര്യം, ഈശ്വരനിലേക്കുള്ള ഒരടിവെക്കലാണ്. അതോടെ മറ്റുള്ള സദ്ഗുണങ്ങള് വന്നു കൊള്ളും. പക്ഷേ,തുടക്കത്തില് ഒരു നല്ല ഗുണമെങ്കിലും ജീവിതത്തില് പകര്ത്താന് നമ്മള് ശ്രമിക്കണം. എങ്കിലേ, ഇതു സാധ്യമാകൂ. കുട്ടികള്ക്ക് പരീക്ഷയില് ജയിക്കാന് വേണ്ടി മോഡറേഷന് കൊടുക്കും. എല്ലാവര്ക്കും മോഡറേഷന് ഉണ്ടെങ്കിലും ഇത്ര മാര്ക്ക് വാങ്ങിയിരിക്കണം എന്നുണ്ട്. ഒന്നും പഠിക്കാത്തവര്ക്ക് കിട്ടില്ല.അതിനാല് കുട്ടികളുടെ ഭാഗത്തു നിന്നു കൂടി പ്രയത്നം ആവശ്യമാണ്. അതുപോലെ, എപ്പോഴും നമ്മില് കൃപവര്ഷിക്കുന്നുവെങ്കിലും, അതു നമുക്കു പ്രയോജനപ്പെടണമെങ്കില്, അല്പം പ്രയത്നം നമ്മില് നിന്നു കൂടിയുണ്ടാകണം. ഈശ്വരന് കൃപചൊരിഞ്ഞാലും, അതു സ്വീകരിക്കുവാനുള്ള മനസ്സ് നമ്മിലില്ലെങ്കില് പ്രയോജനമില്ല. പകല് നേരം മുറിയുടെ വാതിലുകളും ജനലകളും അടച്ചിട്ടശേഷം ‘എനിക്കുമാത്രം സൂര്യപ്രകാശം തരുന്നില്ല’ എന്നു പറഞ്ഞിട്ടു കാര്യമില്ല. സൂര്യന്റെ പ്രകാശം എവിടെയുമുണ്ട്. അതു കിട്ടാന് വാതിലുകള് തുറന്നാല് മാത്രം മതി. അതുപോലെ ഈശ്വരന്റെ കൃപലഭിക്കാന് നമ്മുടെ ഹൃദയത്തിന്റെ വാതില് തുറക്കണം. അതിനാല് ഈശ്വരന്റെ കൃപയേക്കാള് ഉപരി, ആദ്യം നമ്മുടെ മനസ്സിന്റെ കൃപ നമുക്കു കിട്ടണം. അവിടുന്ന് കൃപാലുവാണ്. നമ്മുടെ മനസ്സിന്റെ കൃപയില്ലായ്മയാണ് അവിടുത്തെ കൃപ ഉള്ക്കൊള്ളുന്നതിന് തടസ്സമായി നില്ക്കുനത്. ഒരാള്, നമ്മുക്ക് ഒരു വസ്തു തരുവാനായി നീട്ടുന്ന സമയം, നമ്മള് അഹങ്കാരത്തോടെ നിന്നാല് ‘ ‘ഓ,ഇവര് ഇത്ര അഹങ്കാരിയാണല്ലോ, ഇവനിതുകൊടുക്കണ്ട, മറ്റാര്ക്കങ്കിലും നല്കാം’ എന്ന് വിചാരിച്ച് അതു തിരിച്ചെടുക്കും. അവിടെ ആത്മകൃപ നമുക്ക് ലഭിക്കാതെപോയി. ഒരു സാധനം ഒരാള് നല്കാന് ഭാവിച്ചെങ്കിലും നമ്മിലെ അഹങ്കാരം കാരണം അതു നഷ്ടമായി. നമുക്കു ലഭിക്കേണ്ടതായ കൃപ, നമ്മുടെ മനസ്സ് സജ്ജമാകാതിരിക്കുന്നതു കാരണം സ്വീകരിക്കാനായില്ല. ചില അവസരങ്ങളില് നമ്മുടെ വിവേക ബുദ്ധി പറയും, ‘ഇങ്ങനെ ചെയ്യൂ’ എന്ന് . പക്ഷേ, നമ്മുടെ മനസ്സ് സമ്മതിക്കില്ല. ബുദ്ധി പറയും, ‘നീ വിനയം കാത്തിരിക്കൂ’ എന്ന് അപ്പോള് മനസ്സു പറയും, ഇല്ല, അങ്ങനെ വിനയം കാണിച്ചാല് ശരിയാവില്ല. അവന്റെ മുന്നില് എനിക്കു തല കുനിക്കുവാന് പറ്റില്ല എന്ന്. ഫലമോ, നേടാമായിരുന്ന വസ്തുക്കള് നഷ്ടമാകും. സാധിക്കാമായിരുന്ന കാര്യങ്ങള് നടക്കാതെ പോകും. അതില് ഈശ്വരന്റെ കൃപ കിട്ടാന്, ആദ്യം നമുക്ക് ആത്മകൃപയാണ് ആവശ്യം.
പ്രഭാത വന്ദനത്തിൽ വായിച്ചത് അമൃത വചനം
🔱🔱🔥🅥🔥🅑🔥🅣🔥🔱🔱
No comments:
Post a Comment